kapıları sert kapatıyor musunuz? (bkz: #112204995) ne kadar doğru bilmiyorum.

link bozuk mesajı üzerine edit: eksisozluk.com

yok hocam, gayet hassasım bu konuda.

Lastikler zamanla sertlesmis olabilir.

rüzgar sesi mi yol gürültüsü mü?

1) arabanın lastiklerinde, havalarında problem olabilir.
2) lastik balanslarını kontrol etmekte fayda var.

kapıdaki lastikler de eskidiyse daha çok rüzgar sesini alırlar, vuuuu şeklinde olur ve çoğunlukla yüksek hızda gösterir kendisini.

bana rüzgar sesi gibi geliyor. yüksek hızda daha fazla hissediyorum.

marka model ne?

hocam 5.20i

bmw'lerde öyle malesef. kapı içlerine ve fitillerine silikon sprey ya da bant çekiyorlar.

lastikler de ömrünü yitiriyor olabilir.

lastikler +1
sertleşmiştir muhakkak

lastik kardeşim değiştiriver.

Evet evet, olur boyle seyler Zamanla, normal. Lastik/fitilden kaynakli buyuk ihtimal.

lastik + 1

Bazi lastikler bitmeye yakin inanilmaz ugultu yapmaya basliyor. Eger lastiklerin yeni ise o zaman rulmanlar olabilir, rulmanlar da bitince ses yapar yakin zamanda basima geldi.

sebeplerini yazayim tecrubeyle sabittir:

lastikler %50
cam fitilleri kapi fitilleri %10

kalan kisim normaldir. %100 e ulasacagim derseniz %40 ses yalitimi ama onermem cunku eksperde sok tak gorunecek.

O fiyata yarı otomatik yerine klasik tam otomatik modellere bakmanızı tavsiye ederim. Benzin dert değilse 1.6 Focus 2 olabilir. 3 ay önce 70'e 2005 model aldık. Memnunuz.

arkadaşlar hiç mi yok ya. tamam sorun çıkarsın. 110k'ya kadar gidin.

gecen cuma gunu tarcanlara goturdum ben 70k tl ye punto fiat.

aracin airbagleri bile tak sok.

alirsaniz 500 tl verin tarcanlara gidinm

Yaris 1.33

Motorun uzmanları gelir ama naçizane: motor ehliyeti varsa 125'ten başlamak makul, 50ccler 125liklerden daha güvenli değil.

Motor ehliyeti yok hocam. Hiçbir şey yok. Tam olarak sıfır. Yeni ve hızlı girdi gündemimize bu konu.

Once ehliyet alin. Gidip egitim alin. Egitim sart.

50 cc alayim yola koyulayim derseniz hem de iki kisi, ya dusersiniz yada size carparlar. yolda kalmaniz daha buyuk ihtimal tabi.

madem aile soz konusu min honda pcx 155 lik oneririm. maks 20 bine bulursunuz. ehliyet kask ekipman size toplam 25 bine gelir bu durum. surec olarak da 2 ayinizi verirsiniz.

hayirlisi olsun.

Hocam genellikle tek kişi bineriz. Araba var, ben arabayla 60 km yol gidiyorum işe gitmek için. Eşim de vasıtasız kalıyor ben işteyken, markete vs gidemiyor. O bu aralar haftada iki gün ise gidiyor, küçük bir ilçede yaşadığımız için toplu taşıma da iyi değil

Amaç markete gitmekse msx mantıklı değil, ekstra çanta taktırmak lazım ve her şeyi de topcase'de taşıyamıyorsunuz. Scooter daha mantıklı olabilir bu durumda, ama yok her yere giderim, arada köprüden geçerim azıcık da zevk alayım derseniz msx kullanan biri olarak söyleyebilirim ki daha eğlenceli bir motor bulmak zor. Bu arada istanbul'da olduğunuzu varsaydım tabi.

Ama önce eğitim, 50 cc'lik de olsa 125 cc'lik olsa alacağınız motor, hayatta kalmak için önce eğitim alın lütfen. Zaten sonra farkındalık gelecek ve ekipmansız adım bile atmayacaksınız.

Kazasız sürüşler.

edit: bir de lütfen, 'motosiklet' o :)

Sizin entryleri okudum hocam :) hatta mesaj atacaktım size :) ben hondanin super cup modelini beğendim baya. Kullanım alanımıza da daha çok uyar. 2-3 km market alışverişi için yol var. 20 km de ise gidecek eşim. Servis var ama arada bir servis iptal oluyor o zaman başka bir arkadaşı araba ile alıyor eşimi. Işte bu durumlardan biktigi için motor almakta acele ediyor eşim. Keşke İstanbul'da olsak :) doğma büyüme oraliyim ama şu an 1000 km uzaktayiz.

Not: motorsiklet yazdığım da iyi olmuş. Konu Hk cehaletimi daha net göstermiş :)

aa super cup çok tatlı motor, istanbul'da değilseniz avantajlarını kullanın bence :)

ama lütfen eğitim ve ekipmanı unutmayın. Sevgiler.

Bir haftasonu İstanbula hekinm Honda nin eğitimleri var. Gerçekten çok faydasını göreceğinize eminim. Önce bunu bir yapın derim.

Honda/yamaha vs. Bu arada. İlla Honda diye düşünmeyin

50’lik almayın.

1-Ehliyet
2-Özel eğitim (doğru motorunuzu burda bulacaksınız)
3-Ekipman
4-Motosiklet.

Eğitim için isterseniz yer önerebilirim.

Yer önerirseniz sevinirim hocam

bilinçlenmeden, yeteri kadar bilgi sahibi olmadan motor almak, binmek sürmek tehlikelidir, çok can sıkıcı kazalar yaşayabilirsiniz.

hele istanbul gibi trafikteki araçların canlı bomba olduğu bir yerde.

motor ile ilgili size şunu söyliyeyim, bisiklet konusunda nasılsanız motorda da aynı şekilde olursunuz ilk başlarda.

bence hiç bulaşmayın. ben çok motor kullandım , 100bin km den fazla yol yaptım motor üstünde, halen istanbul trafiğini gözüm kesmiyor. hani istanbulda olduğunuzu düşünerek bunu söylüyorum.

illa kesinlikle alıcam diyorsanız arkadaşların dediği gibi, motoru, ehliyeti bile bir kenara bırakıp baştan bu kurslara gidin duruma bakın karar verin.

Hocam İstanbul dışındayiz. 30 bin kişilik bir ilcedeyiz

30binlik ilçede doğal olarak pek trafik yoktur diye düşünüyorum. İklim müsaitse (akdeniz-ege) 9-10 ay rahatça kullanılanilir. Motoru ulaşım için kullanmadan önce tecrübe kazanmanızı öneririm. Bence önce 50cc ile başlayın. Ehliyet alana kadar biraz öğrenmiş olursunuz. Ekipmana da iyi bir bütçe ayırmanızı öneririm.

50ccler güzel motorlar değil, yapacağı maks 50 60 onunla da zor durumda kaçmak zor. trafiğin hızlı aktığı yerlerde 50cc ile çok sıkıntı yaşarsınız, emniyet açısından trafik kaçla akıyorsa o hızda gitmeniz gerekir.

125-150 cc iyidir başlangıç için.

hatta 150 cc benim en mutlu olduğum motordu, az yakar, tamiri bakımı ucuz, 100-120 arası yapabiliyor. trafik için yeterli, ufak yerlerde daha da güzel başkasına ihtiyaç bile yok.

fiyatlar alıp başını gitti ama honda ve yamaha bakmanızı öneririm. ikinci el temiz olabilir.

Activa s aldık arkadaşlar :)

Sym orbit 50
Pejo kisbee
Diğerleri cin mali çöpler.

Japonlar.

en kalitelisi django 50cc bence.
Ben kuba trendy kullanıyorum memnunum ama f/p olarak

Honda today de olabilir f/p olarak trendy ve blueberry diyorum

mondial revival değil bundan eminim. japonlara katılıyorum.

hicbiri.

min pcx 125 yada 155. param var diyorsaniz yamaha nmax serisi.

japonlar yani.

Eşim scooter tarzı istemiyor :)
Super cup c125 fena değil diyor :))

Msx 125 falan istiyor daha ziyade.

Başka hangi markanın cup modelleri var acaba bu arada

2.resimde yatagi ortaya cekin. dolabi da resimde saat 3 yonundeki duvara yaslayin. boylece yatarken tv seyredilebilir.

Dolap 1. Fotodaki gibi kapının önünde olmasın, deprem olursa devrilmez ama yine de çıkışı engelleyebilir

Oda 2. Fotoğraftaki gibi olsun, çalışma masasını pencerenin önüne alsan çok mu aydınlık geliyor?

Televizyonu da köşeye koyarsan biraz yerden kaybedersin fakat hem çalışma masasından göz ucuyla takip edebilirsin hem de yataktan

@baldan kaymak

odanın ölçüleri kare olduğu için odanın ortasında çok biçimsiz oluyor, denedim onu

@freebird

en uygunu orası hocam, camın altında kalorifer olduğu için borular falan var priz de yok zaten

çok büyük bir tv değilse katlanır askı aparatı al yatak ucuna monte et izleyeceğin zaman aç tv'yi duvardan, katla duvara yapıştır diğer zamanlar.

Resim 2deki uygun geldi bana. Ama ben de çalışma masasının pencerenin olduğu duvara koyardım. Hemen pencere dibi olmasa bile o duvarda prize yakın bir yer daha iyi olur. Işık görmesi açısından. Olmuyorsa 2 en iyisi.

hizliresim.com

ben olsam yatagi pencerenin onune koyarim muhtemelen. televizyonu da tam karsidaki duvara. sagimda masa solumda dolap olur. televizyonun altinda da ivir zivirlar icin alan olur.

yüzde 10-40 arası olabilir. keyfinize göre. yarısını geçerse göçersiniz :-(

20-25'ten ötesi yorar.

Almanya'da 30% civarını geçince ev sahipleri uzak duruyor sizden. Bence de ideali 35% civarını çok geçmemesi. Maaşın yarısını ev kirasına verirsem, nasıl tatil yapacağım, hangi hobime para kalacak, nasıl hafta sonu bir yere giderim?

Öğrenciliğimde de bursumun yarısını vermiyordum kiraya, hep bu hesapla geçindim.

Cesitli formuller var, senelik burut maasin/40 gibi.

Bana gore en fazla yuzde 25. Yuzde 30 son. Yuzde 40 falan hayatini kisitlayabilir.

%30-35 civaridir. hep hesabimi buna gore yaparim. alacagim maas kiranin uc katindan daha azsa olmem ama gecim sikintisi cekerim.

bütün gelirin 25-35% arası diyelim. gerçekçi rakamlarsa genelde 40% oluyor tek çalışanlı aileler için.

Fatura + ev giderleri (yemek dahil) + kira %25'i geçmeyecek şekilde ben rahat yaşayabiliyorum, sonrası sorun oluyor.

25i geçmemeli.

%33 işyerine ve iş sonrasi aktivitlere max. yakınlık için!

%25 maks. ama o kadar da zengin degilsiniz.

refah icin ise %20 maks. bunun alti sizi standart olarak yukari ceker.

%6 altindaysa ve odediginiz para kendini cikariyorsa kazanmaya baslarsiniz.

Speed dating olabilit

3-4 sene önce bazı partilerde ne istiyorsan ona göre farklı renklerde şu ışıklı bilekliklerden takılıyordu. Hala kaldı mı ya da yaygın mı bilmiyorum.

open.spotify.com

Podcastte 8.30 dan itibaren speed dating düzenleyen kişi anlatıyor

@firibört

spotifay hesabım yok malesef, dinleyemiyorum :/

Spotify da podcastler dinlenebiliyor diye biliyordum

Soundcloud dan dinle
soundcloud.com

speed dating deniyor.

adı speed dating. herkese 3 dk gibi bir sure veriliyor. sonra iste bir sonraki kisiyle konusmaya basliyorsun falan. birbirinden hoslananlar bulusuyor falan.

bir de renkli bilekliklisi vardi bunun. istanbul avrupada gecen yil vardi hatta iste. orasi daha boyle ortamdaki oyunlarla falan ortak yonleri olanlari konusturan bir etkinlikti.

nasil birsey oldugunu kisaca gormek istersen hitch diye bir film var filmin sonuna dogru speed dating etkinligine de yer vermislerdi.

Oyle Adam speed dating'e ihtiyac duyar mi?

Abi sen kafayi bu dating isleriyle cok bozmussun. Sal gitsin.

speed dating deniyor tamam da, şu salgın zamanı kimseyle tanışmanı, muhatap olmanı önermem.

Geç cevaptan kastın ne

İşte mesajının görüldü olmasını falan sevmiyo hiç

bir kaç yıl sonra geçer.
hayat bunları dert etmek için fazlaca sert. bunlar basit kalıyor.

gençlikle ilgisi var bunun ve kendiliğinden geçer.

Yüksek doz empatiden muzdaripsin muhtemelen.

22 yasinda oldugunuzdan normal.

soyle soyleyeyim 5 sene sonra boyle bir derdin kalmayacak.

neyi fark edeceksin? ben mesela senin hakkinda bir suru sey dusunurum. sen de yok yere uzulursun. yani neyi kontrol etmeye calisiyorsun ve neyi dusunuyorsun bir bakman lazim.

su akar yolunu bulur. bu kadar empati seni yorar.

tolkien'e katılıyorum onaylanma ihtiyacı olduğunu düşünüyorum ben de. eskiden bende de çok yoğun olan bir şeydi bu. 26'ya girdiğim şu dönemde en yakınlarım dahil kimsenin ne düşündüğünü önemsemeden hareket ediyorum artık. bu hem büyüyüp olgunlaşmakla alakalı hem de kendimle, insanlarla, ilişkilerle ilgili sık sık düşünüp kendi kişisel gelişimimi tamamlamaya çalışmamla alakalı. dolayısıyla yaptığın şeyin farkında olup bundan rahatsızlık duyman güzel bir başlangıç.

insanlardan gördüğün değer senin için muhtemelen çok kıymetli. kendini, başkaları sana iyi dediği sürece iyi hissediyor olabilirsin. bu sebeple insanların senin hakkındaki olumlu düşüncelerine bel bağlamış olman çok doğal. bu bir onay bağımlılığı, yenmen gereken bu. yapman gereken bence övgüyle çoğalan yergiyle azalan biri olmadığının farkına varmak. o insanların senin hakkında yaptığı yorumlar senin gerçekte kim olduğuna etki etmiyor. sen kendine değer verdiğin ve insanlardan bir şey beklemeyip duygusal ve mental ihtiyaçlarını kendi kendine karşıladığın sürece de böyle şeyler yaşamayacaksın (mesela kendi kendini onaylamak, kendine değer vermek, seni mutlu eden şeyleri başkasından beklemeyip kendin yapmak gibi). ve insanlara karşı açık sözlü olmak gerekiyor, bunu yapmadım çünkü o an müsait değildim diyebilmek gibi. yani bir şeyi yapıyorsan önce kendin onu yapmaktan memnun olduğun için yap, karşıdaki seni yargılar diye değil. insanların seni yargılamasına izin verdiğin sürece onların onayına ihtiyaç duymaya da devam edeceksin bence.

ayrıca psikolojide sınırlar konusu vardır bununla ilgili okuma yapmanı tavsiye ederim. bu tarz problemler genelde sınır çizmekte güçlük çekme sebebiyle yaşanıyor. şayet bir şeyler okumaya zamanın yoksa youtube'da keşfettiğim www.youtube.com şu seriyi bırakayım güzel şekilde açıklamış psikolog hanım.

umarım sorunun üstesinden gelirsin.

Bu bende de var. Bulunduğum ortamda sevilmediğimi düşündüğümde fena geriliyorum. İyiyken çok iyi kötüyken lanet karakterde olan arkadaşlarım vardı mesela lisansta, onlarla asla takışmaya enerjim olmazdı. Karşı karşıya gelme ihtimali de beni gererdi o sebeple. Bu gibi takıntılar büyüye büyüye kaygı bozukluğuna dönüşüyor bence. Yaşla o yüzden ilgisi yok. Ben kendimi yıllardır huzursuz hissediyorum. En büyük kaynağı Ekşi ve Twitter olarak görüyordum ancak kaygı (anksiyete) bozukluğu tanısı konulduktan sonra o yıllardır süren huzursuzluk, çarpıntı, göğüs sıkışması hissinin Ekşi ve Twitter öncesinde de olduğunu ama bu ikisinin aşırı tetiklediğini fark ettim. Sizde de bu olacak diye bir şey yok ama o gerginlik düz bir gerginlik olmayabilir.

Ya görüldü ararsın da bazı tanıdıklarım var 10 saat sonra cevap veriyor ben de sevmiyorum öylelerini 2 3 saat neyse de

arkadasin kizarsa kizsin, aliniyorsa alinsin. bir sey olmaz. tek derdiniz bu mesaja gec bakma durumu olsun.

mesaj attiniz. bakti ama cevap vermedi. yazdiginiz onemli bir seydi halbuki. arayin ibneyi. rahatsiz edin. ben yapiyorum.

bazen mesajlara gec cevap veriyorum, yogunluktan. arkadastan firca yiyiyorum. gikimi cikarmiyroum. birak arkadas arkadasa biraz kizsin, bir sey olmaz.

şimdi ios ve android aynı değil. ikisini de kullandım ve tek sorunsalın bu olur.

bunun için de 1 hafta güzel kurcalarsan, "iphone'a niye para ödüyormuşum?" dersin.
mis'ler gibi cihaz, hayırlı olsun.

7 yıldır iPhone kullanıyorum. Diğer telefonları da çok gözlemliyorum, fotoğraf ve videoda -bence- iPhone gibi göze hoş gelen fotoğraf çeken telefon yok. Evet düşük ışık performansı, çözünürlüğü vs daha iyi olabilir ama bahsettiğim renklerin yumuşaklığı, göze hoş gelen adlandıramadığım detaylar. Instagram'da sadece fotoğrafçıların hesaplarını takip ediyorum. Ya DSLR ya da iPhone ile çekiliyor hoşuma giden fotoğraflar.

Ben estetik amaçla fotoğraf çekmeyecek olsam direkt Android kullanırdım. Son yıllarda telefonlar çok iyi.

yurtdışında olsam ve parasal kaygım olmasa S20+ veya Note 20 alırdım ben. Fakat mesela Türkiye'de 5 yıl kullanma, gerektiğinde değerine yakın verip üst model alma gibi sebeplerden "fakirleştikçe" iPhone daha mantıklı gelmeye başladı bana.

Ayrıca s20+ pişman edecekse ölelim zaten.

kullanmiyorum. her urune 10+ tl kargo arti bir de vergisidir. elimde ne varsa dibina kadar kullaniyorum. son seferde 1000 tl lik urune 200 tl kargo odedikten sonra biraktim. gidip orjinalini alin daha iyi zaman avantaji da cebinize kalir.

Ayağımı çok ciddi kestiler. Eskiden ayda en az 8-10 ayrı kargo gelirdi irili ufaklı, vergi geldiği andan beri tek bir alışverişim bile olmadı. Zaten ufak tefek ucuz malzeme alıyorduk, attığımız taşın ürküttüğümüz kurbağaya değmemesini garanti ettiler...

Türkiye’de olmayan şeyleri alabilmek için başka bir alternatif yok maalesef ama bulunabilecek takı vs. almayı bıraktım, 1-2 dolarlık şeyleri almanın hiçbir mantığı kalmadı çünkü. Vergi işi de tam saçmalık 12 dolarlık bi şey aldım 20 tl vergi çıktı, 36 dolarlık bişi aldım 11 tl çıktı. Satıcı fiyatı düşük göstermemişti.

10 dolarlık ürün alıp satıcıya fiyatı 5 dolar göster diye rica etmiştim.dün postacı getirdi,14 tl vergi ödedim

bize de irili ufakli her ay en az 5-10 kargo gelirdi; ivir zivir neler almisim neler. cogunu da kullandim, bitti.

vergi geldiginden beri hicbir sey almiyorum. Erkek arkadasim cok elzem bir sey ise siparis veriyor ama.

Şirkette iki kişi var ikisi de hafif geçiriyor.

Eniştem pozitif çıktı yakın zamanda ama belirti yokmuş.

Hala sıfır.

O diyenlerdendim. İş yerinde sıfırdan 10 kişi oldu, bir o kadar da temaslı.

4 kisilik bir aile sehir disina dugune gidip virusu kapip donmusler. Cocuklar evde (20'lerinde her ikisi de) anne baba hastanede atlatmis. Annem telefonla konusmus, tahammul edilemez bir vucut agrisindan bahsetmisler.

En az 2 kisiyi uzaktan kaybetti cevrem: Is hayatindan ve komsu olarak. Yan komsumuz ve karsi komsu covid, evde takip.

Zero

Nişanlım ve is arkadaşım. 2

Yakın arkadaşım ve arkadaşımın iki arkadaşı olmak üzere 3 kişi. 1 tanesi 20'lerinde olmasına rağmen hastanede, diğer 2 kişi ise evlerinde.

Geçen duyuruda yakın çevremde yoktu ama, aradaki zamanda bir arkadaşım vefat etti.

0

çekirdek çevremden yakın zamanda 1 kişi oldu.

3000 kişilik işyerinde / genel müdürlük, 16 kişi pozitif ve kime bulaştırdıklarını bilmiyorlar. servis de kullanmışlar.
çember daralıyor. dikkat edin kendinize :-(

Ben, 4 arkadaşım onların ailelerinden 11 kişi yani toplamda 16 pozitif

kuzenim ve ailesi (totalde 3 kisilik bir aile). kuzenin kocasi, yogun bakimda.

babamin amcasinin oglu, 2-3 gun once covid'ten vefat etti (60 yas civari).

0

nisan'a kadar 3 vaka 3 olu biliyordum, simdi bir orta siddette gecirip iyilesen bir arkadas var, digeri de yeni yakalandi

0 demiştim.

geçenlerde duydum, babamın eniştesinin bilmem kiminde çıkmış. 48 yaşında, ordu'da hastanede yatıyormuş.

2 gün önce duydum. Arkadaşımın arkadaşında pozitif çıkmış. 27 yaşında, bursa'da ilaç verip ev karantinasına almışlar.

Yakın çevremde, mahallemde, ailede, yakın akrabalarda duyduğum hala yok.

7 kişi var çevremde. 3ü iyileşti diğerleri tedavi altında.

m.bianet.org

kafa yapinin hic uyusmadigi biriyle mi evlendin yani?


kisisel gorusum bunlari soyleyen yobazdir ve hiyardir. evlenmeyi birak sosyal cevremde barindirmam.

@hot potato, bu konu dışında çok uyumluyduk. bu konudaki beklentileriyle ilgili birtakım işaretler vardı ama bu kadar katı olacağını bilemedim...

edit: aslında bu işaretleri gördüğümde ona sordum. "sen beni tanımıyor musun, katılmaz olur muyum" dedi. ben de tanıdığım kadarıyla %50-50 olmasa da %40-60 katılacağını düşündüm. hatta bu konuşmayı ona hatırlattığımda "sözümün arkasındayım ama her şeyi paylaşmak istediğini nerden bileyim" dedi. daha detaylı konuşmalıymışız.

Valla evlenmeden önce bunlarla karşılaşacağın bir durum olmuştur illaki, yani erkeğin böyle olduğunu anlamış olman lazımdı aileyi boşver

Yani boyle cetvelle kim ne kadar is yapti diye olcen biriyle ben de evlenmezdim acik soyleyim. Duydugunuz sevgi duzeyi yeterli degil demek ki yoksa muhtemelen balla borekle beslerdiniz ve kendinizi ustu kapali "ezilen kadin" pozisyonuna da sokmazdiniz. Aldiginiz maasin esitligine kadar dem vurmussunuz muhtemelen o adam sizin 100 misliniz kazanan bi fabrikator olsaydi tutumunuz degisecekti. Adam utusunu de yapiyor, kahvalti da hazirliyor, yer yer aksam yemegi de yapiyormus.

Bu arada 'kaynana' sozcugu birtek bana mi asiri kaba geliyor?

hot potato + 1.
Dünyanın sosyal yapısı gereği, söylemler ne olursa olsun ev işi öncelikle kadına kalıyor, bu gerçeği kabullenmiş de olsak sizinkilerinki biraz aşırı geldi bana.

bence de kocanı yeterince sevmiyorsun; daha ayak yıkama, boklu donları kirli sepetine atma ve tırnaklarını kesme işlerine bile gelmeden yan çizmişsin. adamın duygularıyla daha fazla oynamadan ayrıl, yazık resmen tanıyamamış seni hiç, kim bilir onu sevdiğini düşündü...

bas edit, erkegim. ve acikcasi bence bu isler maalesef kadina ait. en iyiyi sona sakladim.

esinize katiliyorum. yapmak istemiyorsaniz birini tutun. yine de en iyiyi sona sakladim.

evlenirken bunlari kabul etmistiniz. tamamdir.

@msb, eşit olmayacağım biriyle evlenmezdim. maaş belirtmem gereksiz olmuş olabilir ama aynı işi yapıyor olmamız, aynı mesaiyi yapmamız, aynı düzeyde yorulmamız önemli bir nokta diye düşünüyorum. seven kadın ballı börekle besliyor da seven erkek nasıl oluyor da işten BİRLİKTE dönüldüğünde salondaki koltuğa uzanıp "acıktım, yemek pişmedi mi daha" diye mutfağa seslenebiliyor?
kaynana ve koca sözcükleri bana da çok itici geliyor evet.

Çalışma saatleriniz nedir?

Ben eşimden çok sonra eve gelebilirdim. O da akşam yemeğimizi hazırlardı.

Yani belki siz önce geliyorsanız, sizin hazırlamanız mantıklıdır. Ama yani kurulan cümle biraz gereksiz ve ciddi mi?

Arada biz de bu tarz şakalar yaparız. Kayınvalidelerin söylediklerini çok önemseme derim ama eşitlik maaşla da olmaz yani o bakış açısını kaldırmanız gerek.

@makarnacanavarı, işe birlikte gidiyor, işten birlikte dönüyoruz..

Çok üzüldüm. Keşke evlenmek gibi ciddi bir işe kalkışmadan birlikte hayatı paylaşıp birbirinizi tanısaydınız. “Seven insan balla börekle besler” savunmasını da ciddiye alamıyorum. Aksine korkutucu buluyorum. Seven insan karşısındakinin hayatını kolaylaştırır. Ben olsaydım böyle bir birlikteliği devam ettirmezdim.

Sizin eşinizin ev işi yapacak kapasitesi var aslında. Kendi ütüsünü kendisi yapıyormuş. Ama neden size düzgün yardım etmiyor, ev işlerini paylaşmıyor onu anlamadım. Yani üşenmeyip ütü yapıp, elinden iş gelirken sizinle tartışması arasını bozmayı göze alması garip geldi.

Birde evlenmeden önce ne yapıyor ne yapamıyor bilmiyor musunuz? Yolun başında ev işlerine dair hiç konuşmadınız mı? Belki birbirinizin huyunu suyunu bilemeden, tanıyamadan evlenmişsinizdir. Siz ilk yıllarda ev işleri konusunda ciddi tavır almazsanız birkaç yıla işler daha kötü hal alır.

www.instagram.com

Evet, o zaman sıkıntı. En azından yemeği siz hazırlıyorsanız o da mutfağı toparlayabilmeli.

Söylediği cümle çok sıkıntı. Yani beyin yok gibi. Kusura bakma.

Ha ben senin yerinde olsam yapmam. Yemek hazırlamam. Menemen, yumurta, peynir, zeytin falan. İş yoruyor artık böyle diyebilirsin.

Ya da sadece kendi ütüsünü yapıyorsa sen de sadece kendine yemek yapabilirsin. Keyfi bilir.

Eşimin tek iyi özelliği böyle şeylerde yardımcı olması sanırım. Bulaşıklar ondadır mesela. Ütü ondadır. Sevmem ben bunları. Banyoyu yıkar. Kendiliğinden görev dağılımı oldu bizde. Siz de bu şekilde görev dağılımı yapabilirsiniz.

biraz mizahla karışık yazacağım:

eşin tam bir ataerkil yarı alfa ama beta erkek (çünkü ütü yapıyor). ya kılıbıklığa doğru ilerleyecek ve evdeki bütün işleri yapacak ya da ayrılacaksınız. bu kılıbıklık arkadaş ve aile çevresinde sürekli aşağılanmasına neden olacak. aile dedikodularının baş kahramanı olacak.

ayrıca senin çocuk yapmanı isteyecek ve sonrasında da işe dönme istersen diyecek. sonra sana tüm işleri kitleyecek.

böyle adamlarla başa çıkma metodu hem işten ayrılmak hem de yardımcı tutmaktır. keyfine bak bacım kariyer falan hikaye bana şimdi bakacak bir koca bulsam işi gücü bırakır evde otururum.

iyi ki yazmışım buraya, baya ümitsizliğe kapılmıştım.. şimdi biraz daha güçlü hissediyorum. güzel cevaplarınız için çok teşekkürler <3

Eşinizin bakışı elbette normal değil. Diğer özelliklerini bilmemekle beraber, pek kaliteli bir imaj yaratmıyor. Bu tarz sıkıntılar yaşamamak adına gerçekten kısa süre de olsa aynı evi paylaşmak fayda sağlıyor.

"evlenmeden önce bilmiyor muydunuz?" ya da "ailesiyle tanışınca anlamadınız mı?" gibi soruları geçiyorum, zaten birçok kişi yazmış.

bulaşık makinesine tabak koymak nasıl bir iş ki?
ziyafet sofrası hazırlamıyorsanız, iki kişinin salata malata derken beş tabağı çıksa, saniyenin onda biri falan sürüyor bir makineye tabak koymak.
evlilikte bunu şikayet konusu yapmak eşitlik, ev işinde ortak paylaşım falan konusu değil artık bence.
"o kadar kısa sürüyorsa o koysun" diyorsanız da, "hayatım şunu makineye koysana" diye eline tabak verdiğinizde "sen de ne biçim kadınsın?" diyeceğini sanmıyorum.
adam ütü yapıyor diyorsunuz, hiçbir şeye dokunmayan biri değil ki.

ama karşımdaki bunu tartışma ve eşitlik meselesi haline getirse, ben de "neden evlendin o zaman?" diye sorabilirdim.
yarın öbür gün çocuğunuz olacak, yaşlanacaksınız, birinizden biriniz hastalanacak vb.
evlilik böyle bir şey çünkü.
"bundan şikayet ediyorsa, yarın ne olacak?" diye düşünürüm.
artık yanındakinin önüne bir kase yemek koymak da zul gelmemeli insana.
kaldı ki, yemeği de arada bir yapıyormuş.

bunu bu şekilde hak arayışı ve benlik iddiası haline getirmek, "ben üç yaptım, sen beş yaptın" meselesi yapmak bence antipatik bir şey.

madem "çalışmak zorunda değilsin" diyor, yani sizin geliriniz olmasa da olur, o zaman haftada bir kadın tutun, temizliği o yapsın.
siz de rahat edin, o da rahat etsin.
yani illa adamın eline vileda vermek mi buradaki mesele?

kayınvalidenizin söylediği şey yersiz ve biraz bayağı ama işte dediğim gibi, bunlar "sen yapmadın, ben yaptım" tartışması haline gelirse, taraflar psikolojik olarak savunmaya geçer.
oğluna da biraz düşkünse, haddini de aşar.
ikisinin de söylemleri doğru değil ama normal.
burada "evlenmeden önce..." konusu devreye giriyor.

kendimi düşünüyorum.
karşımdaki bir şeyden şikayet ederse, "e ama..." derim.
ama "şunu şuraya koyar mısın?" dese, "tabi" der, dediğini yaparım.
insan psikolojisi böyle bir şey.
üslubunuzu değiştirmeyi deneyin.

bulaşık makinesine tabak dizmek, yemeği o akşam kimin yaptığı gibi şeyler evlilikte tartışmaya değecek şeyler değil bence.
umarım evlilik hayatınız boyunca tek deriniz bu olarak kalır.
"konu yemek ya da bulaşık değil, böyle demesi" diyorsanız da, yukarıda yazdığım gibi olayı tartışmaya çevirirseniz, taraflar kendini savunmaya geçer.
temel insan psikolojisi.

"ben üslubumu ona göre mi ayarlayacağım?" diyorsanız da, boşanın o zaman.
benim yazdıklarım bu deveyi gütmeye yönelik şeyler.
karşınızda böyle tepki veren biri varsa, dediğinizi yaptırmanın, iletişim kurmanın, çözüm bulmanın yolunu arayacak olan sizsiniz bu durumda maalesef.

@blatta+

Cevapların üzerine ekleyebileceğim pek bişey yok ama, bana da biraz haksız gibi geldin. Sorumluluk paylaşımını farkında olmadan rahatsız edici bir noktaya getirmiş olabilirsin. Eşinin tek yaptığı ütü kahvaltı vs. değildir, fazlası vardır ama sen zaten eşitliğe inandığın için gözüne gelmiyordur. "O zaman neden evlendin" ütüsünü kahvaltısını yapan adamın bulaşık tartışmasında söyleyeceği şey değil. Altı başka şeylerle doludur bu cümlenin.

ozdek +1

adam calismak zorunda degilsin demis zaten. ben yerinizde olsam hayatta calismam birakirim herif calissin, evi cekip cevirir arta kalan zamanimi da kuaforde gecirirdim ya, mis gibi.

su dunyaya hatun olarak gelmek varmis ya :)

Seven insan balla börekle besleyecekse, bunu sadece seven kadının değil seven erkeğin de böyle yapması lazım. İşe beraber git beraber dön ama eve gelince sen ayakları uzat yat kadın dinlenmeden yemeğe girişsin.

Buna alıştığında bu sefer her gün taze yemek isteyecek her gün sebze yemeği isteyecek her gün artacak istekleri.

Kaynananın bu şekilde konuşması da gayet kötü. Siz evlisiniz diye senin onların kültür ve kafa yapısına sahip olmanı bekleyemezler, bu karar senin kadar eşinin de kararıydı. Demek ki seni değiştirmeyi kafalarına koymuşlar.

Evli değilim ve hiç evlenmedim ama, sözüm parama geçmiyorsa boşanırdım ben bu adamdan. Çünkü dediğim gibi zaman geçtikçe ve istediğini aldıkça daha fazlasını isteyecek ve hayır dediğimde kötü ben olacam. Neden? Onlar öyleler diye, yani keyfî. Ağır bir şey bu.

Esiniz zamanla is yapmaya yanassa bile bu sefer pasif agresif modlara gecmesi olasi. Burada duzgun bir iletisim sart. Cani kimsenin gercekten istemedigi zaman yapilmamali.

Eşinizi seviyorsanız kurbağa taktiği izleyeceksiniz. Kurbağayı direk sıcak suya atarsan kaçar ama soğuk suya koyup, azar azar ısıtırsan kaçmaz...

Mesela bulaşıkları makinaya koy diyeceksiniz. Alıştırıp, 1-2 ay sonra başka bir şeye geçeceksiniz. Bazı erkekler böyle maalesef...



.

konu sahibesi eşini dinleyip işi bıraksa, tüm işleri o da yapsa, bu kafa yapısındaki biri o zaman der ki: 'sen tüm gün evdeydin, en çok ben yoruldum'. Adam işsiz kaldığında, temizlikçi olmadığında kadına destek olacak mı bu kafa yapısında birisisiyse? Kuzenim evlenince eşi işten ayrıldı, 3 hizmetçisi vardı. Evde yemek bile yapmazdı. Kocası iyi biri, kadına değer verir, bir sıkıntı çıkmadı.
Bir arkadaşımın eşi 1 yıl işsiz kaldı. Adam tüm gün evde olmasına rağmen bardak bile yıkamazdı. Kıza da bu senin görevin derdi. İşten sonra bir de ev toparlardı kız.

Kocanız evlenmeden önce aileleyle mi yaşıyordu? Hiç beraber yaşamadınız mı?

Öncelikle geçmiş olsun.
Eşiniz ciddi ciddi söylediğini düşündüğünüz şeyleri şaka yollu söylüyor olabilir mi ?
Yine de kayınvalidenizden sizin özelinizle ilgili paylaşmadığınız birşeyin cevabını alıyor olmanız oldukça yanlış siz oğluyla evlendiniz kendisiyle değil.

Evli ve birden fazla çocuklu biri olarak birçok arkadaşın da dediği gibi bir sürü sorumluluk o veya bu şekilde zaten sizin omuzlarınıza binecek. Ama daha çiftken bu aşamadaysanız lütfen buna katlanmayın ve siz de oturup konuşun gerekiyorsa da anlaşarak bitirin.

Birçok eski insan gibi bir kere evlendim bir şekilde devam eder çocuklarım için yaşarım ızdırabına dönmesin hayat sizin için.

herkes şaşırmış seni desteklemiş ancak türk erkeklerinin %99.9u bu şekilde zaten.
madem bu önemli kriter, ev işi yapan erkek bulunca kaçırmayın basın nikahı.
eğer ev işi yapmak istemiyorsan bir yardımcı tut, çevremdeki çoğu kadın böyle yapıyor. kocan yardım etmez, unut bunu. adam sana istersen çalışma, yeter ki ev iş yap demiş. klasik türk erkeği işte :)
bu duruma neden bu kadar şaşırılmış ben de ona şaşırıyorum.

Erkeklerin hiçbiri "aman hayat arkadaşım yorulmasın, beraberce yaparız" kafasında değil. Bunu cepte bilin. Aralarındaki tek fark kadın yardım isteyince yardım edenler ve yardım etmeyi tümden reddedenler. Eşiniz tümden reddetmiyormuş. Bu iyi bir başlangıç. Eşim de ben de çalışıyoruz. Eşim işten daha geç geliyor ve evin pek çok işi bana bakıyor. Benim eşim yardım etmeyi reddetmiyor, ancak ben yardım etmesini değil sorumluluk almasını istediğimde sıkıntı çıkıyor. Yavaş yavaş alıştırıyorum (18 senenin sonunda).
Bir; "çalışmak zorunda değilsin" lafını diyebilen birine haftalık temizlikçi ücrteti çok da koymasa gerek. Temizlik işlerini lütfen hemen bu kişiye devredin. Bu ödemeyi de eşiniz yapsın.
İki; gündelik yemek işlerini sohbet ederken beraber yapmayı alışkanlık haline getirin. Bu da beraberliğin bir parçası. Bazen insan işi yapmaya erinmiyor da kendisi iş yaparken eşinin içeride tv seyretmesi koyuyor. "Bu evin hizmetçisi miyim" duygusu pek fenadır. Bunu eşinizle açık konuşun
Üç; fazla titizlenmeyin. Her gün yerleri silmek, ya da mutfağın her daim pırıl pırıl olması şart değil. Temiz olsun yeter. Bir arkadaşım her mutfaktan çıktığında çaydanlık dahil her şeyini yıkıyor, yerleri silip öyle çıkıyordu. Gerek yok, canınızın kıymetini bilin.
Dört; aslında en başa yazılmalı belki. Bu tartışmaya kayınvalidenizi kesinlikle dahil etmeyin. Bu sizin kendi özeliniz. Eşinizi annesine şikayet etmeyin. Eşiniz sizi annesine şikayet ediyorsa çok ciddi konuşun. Bu konuda bile üslup "o zaman neden evlendin"e gidiyorsa bunun daha çocuğu var, işsizlik durumu var. Evin içindeki evde kalır.
Maalesef modernlik bu coğrafyada sadece görseldir.

Evde, birileri ev işinin, sadece kadın olduğunuz için sizin göreviniz olduğunu düşünüyor. Bir de üzerine, ekonomik özgürlüğünüzden vazgeçmenizi tavsiye ediyor. İleride, çok daha ileri gideceği belli.


Kusura bakmayın ama o evdeki kişi sizin 'eşiniz' değil, o oyunda beraber, yan yana değilsiniz.

Siz de oturup ciddi ciddi 'niye evlendiğinizi' bir düşünün ve tartışın evdekiyle.

Kadınlar, size yardım etmek zorunda değil erkekler. Yardım etmek, zaten bir sorumluluğu üstlenmiş birine gönlünden kopanı yapmak oluyor. 'Yardım' çok yanlış bir kelime.

Hocam ben anlamıyorum ki evlenmeden önce hiç mi görmedin bunları?

Neyse, bu kafa yapısındaki birini bu yaşında düzeltemezsin. Yol yakından boşan ya da onun sana atadığı rolü benimse. (bu kötü haber)


Cevapları okuyunca duruma komple acıdım:
Maaş farkı çok olan evliliklerde az kazananın hizmetçi olarak görüldüğünü, ütü yapmanın ve arada bir kahvaltı hazırlamanın "e yeter işte" diye algılandığını bilmiyordum. Doğulu bir baba ve batılı bir anne ile büyüdüm böyle bir tutum görmedim.

Kendisine ya da kadına saygısı olmayan kişiyle birlikte olmak zor. Onlarca farklı açıdan onlarca cevap gelmiş. Hangisi kafana daha çok yatarsa onunla ilerlersin. Ama bana annem şunu öğütledi:
İlk evlendiklerinde babam sorumsuzluğundan fatura filan ödemiyor annemden yapmasını bekliyormuş. Annem de sallamamış, evde elektrikler kesilmiş, sonrası hop babamın sorumluluğu.
Bir de anneannemden örnekliyorum:
Bir bayram sabahı dedemin takımını ütülerken dalgınlıkla yakıyor. Dedem 83 yaşında ödene kadar kendi ütüsünü kendi yapardı. Yemeği de kafasına göre bölüşürlerdi.

Özetle 1926 doğumlu adam ve 1960 doğumlu adam bu kafadaysa 2020lerde biraz daha farklı bakmak gerekiyor gibi düşünüyorum.

Ailemin kadınlarından öğrendiğim kadarıyla ben böyle yetiştiğim için "ehe çalışmayacaktıysan neden evlendin güzelim" leşliğini de sindirebileceğimi pek sanmıyorum.

ben olsam anında boşanırdım. ne olursa olsun. bakın buraya parmak basmak istiyorum, ne olursa olsun...

ekonomik bağımsızlığınız var, siz köle değilsiniz. lütfen kendinize bu muameleyi yaptırtmayın.

Timmie +1
Umarım hizmetçilik yapmaya devam etmiyorsunuzdur.

aile değişik ya da size uygun değil. Babam annem ev hanımı olduğu halde yardım ederdi, bize annemden çok baktığı oldu. O yüzden evlilikten önce tanıyamamış olabilirsiniz, çok üzüldüm ama bu saatten sonra düzelebileceğini hiç sanmıyorum .

içtenlikle cevap verirsem kocana karşı saldırgan olmam gerekir. ama burada seni suçlayanlara, nasıl görmedin canımcılara hak vermiyorum. işte görmüşsün, bazen karşıdaki insan kendini gizler, bazen sen göremezsin, ne yapalım olmuş. harika müneccimler olmak zorunda değiliz hakça olanı yaşayabilmek için.

ayrıl coco diyorum.

Eğer hemen şimdi ölürsem.

Birine sarılsam :) koronadan beri sadece dört kişiye sarıldım. Normalde öyle sarılan insan da değildim ama böyle olunca eksikliğini hissediyorum.

yarın sabah bir mucize olur ve hesabımda 200bin görürsem kısa süreliğine huzurlu olurum.

Çok uzun zaman bilmem ne olursa çok muylu olurum diye düşündüm hep.

o bir şeylerin de büyük kısmını yerine getirdim. Kendimi hırpaladım, hayatımı erteledim ve gerçekleştirdim.

Hiçbirisi mutlu etmedi :)

Mutluluk denilen şeyin "x olursa olacak" şartlı bir şey olmadığını biraz geç de olsa anladım.

şu an evde, hafif yorgun, camın kenarında, güzel bir esinti varken, soğuk sade sodamı içip internette salak salak şeylere bakıyorum. Arada kitabımdan bir kaç sayfa okuyorum. aşırı mutluyum, huzurluyum. öyle uğrunu kendimi hırpalayacağım bir şey de değil :)

İyi geliri olan bir işim olsa ve o ise adapte de olsam çok rahatlardim.

Maaşlı çalışmaya son vermek.

Hayatımdaki bitmek bilmeyen belirsizlikler mucizevi şekilde üzerimden kalkarsa çok sevinirdim. Kısa süreli de değil ömürlük sevinirim yani o derece :D

Yaratıcılığımı en rahat şekilde gösterebileceğim bir iş

yurtdışında rahat bir iş.

Ben oldum bunu. Bir suredir cok mutluyum. Kirilma noktasini aciklamak istemiyorum. Deniz kenari bir eve tasinmak ki yakinda yapiyorum cok az kaldi ve mumkunse birkac yil sonra da bir yurtdisi işi mukemmel olurdu.

diger yanitlari okumadim ama ne yazdiklarini tahmin ediyorum: para yada işle ilgili agirliktadir. sebebi de malum herkesin bir derdi var ve hayat sartlari herkes icin ayni zorlukta degil.

soruya bakıp bakıp duruyorum cevap vermek zorundaymış gibi ama aklıma bir cevap gelmiyor.
bilmiyorum. bu durumda beni mutlu edicek şey beni neyin mutlu edeceğini bilmem olurdu sanırım.

Bozulan PS2'min yerine yenisini edinebilirsem mesela şu an aşşırı aşşırı mutlu olurdum.

Sakatlık geçirdiğim bütün tendon, bağ vs. şak diye iyileşse yeterdi.

Bir köpek sahiplenecek kadar güvensem hayat şartlarıma kendime, yeniden bir köpeğim olsa. Bi’ on sene mutlu olurum en az.

Hayatımda belirsiz olan şeyler çözülünce huzurlu oluyorum. Öyle olunca yanımda sevgilim varsa oh be sevgilim de var ailem de var mutlu olmak için bu kadar yeterli diyorum. Eğer stres olduğum ufacık bir şey varsa herkes batıyor "Bıktım bu hayattan kimseyle mutlu değilim." moduna giriyorum

şu anda çok mutluyum çok şükür.
sabah kalktığımda içi eşya dolu hiç masrafı olmayan çatı katında manzaralı bir evim olsa felaket mutlu olurdum

40 yaşında bugün ev sahibi oldum. Mal mülk konusunda aşırı gamsız bir insanım. 17 yaşından beri tek, 21 yasindanberi kirada oturuyordum. Ev sahibi evi satıyorum yaylan diyince giriştim aldım. Şimdi içiyle uğraşıyorum. Paranın ¾ vardı. Kalanı kredi cektim 6 yıl ödeyeceğim. Durup dururken ev sahibi olacaz nasipse. Buradan biri öyle demişti. Durup dururken ev sahibi oluyorsun diye.

Benim cevremde ki geniştir, kendi parası ile ev alan arkadaşım yok, herkes ana baba, eş, kardeş, miras yoku ile ev sahibi oldu.

Çok genç yaşlarda ağır kredi borçları altında ezilmek istemem açıkçası, ama iyi kazanipta gidip 3000 tl kira vermem acikcasi. Ayrica ile 3000 lira kirasi olan evi alamıyorum diye de ev almaktan vazgeçmem.

Ama kazancın iyi ve garanti ise, yada kazancın harici sabit bir gelir varsa , uzun yıllar borçlanmayıp, çok pahalı yerlerde gözün olmayacak ise girilebilir.

Misal beyoğlu çok begeniyorum diye beyoglundan bir ev alamam ama ona yakın, tek arabayla 15 20 dk ulaşabilecek yerlerden bakarım.

Yad ileri ise çocuğun okul durumu, is ve eş dost yakınlığı kriterleri girer.

Karar senin kararın, ben her daim ölüm var kardeşim diye düşünen biri olduğum halde , yasliligimi düşünerek bir cati altına girilmesi gerekir diye düşünüyorum. Ama bunun için 20 yaşında 20 yıllık kredinin ağır taksitlerinde edilmeme taraftariyim.

işin (gelirin) garantiyse al tabi. acele etme ama takipte ol, böyle şeyler bir anda denk geliyor.

ben 27 yaşındaydım, 4,5 yıldır çalışıyordum. birikimim yoktu da elime bir miktar para geçince ev almaya karar vermiştim, bir yandan ev bakarken bir yandan da birsürü şeyden kısıp biraz daha para biriktirdim. sonra çok iyi denk geldi, 10 yıllık kredi çekip alıverdim (birkaç ay sonra 7 haziran seçimi oldu, faizler de ev fiyatları da uçtu). ekspertiz değerinin %75'i kadar kredi veriyorlardı en fazla, o kadar çekmiştim, tapu masrafı ve ev için ufak birkaç harcama dahil yetmişti. 650 tl kira veriyorken 1300 tl kredi ödemeye başlayınca ilk birkaç sene bayağı zorlandım, ama şimdi kredi aynı kaldığı için rahatım.

edit: tamamen kendi çalışıp kazandığım parayla ev sahibi oldum/oluyorum. sağdan soldan, aileden vs bir kuruş almadım. elime geçen para da işimden geçmişti.

normal kazanan bir çalışan için 30-40 yaş aralığı zaten ev alma, mülk sahibi olma fikri zamanlarıdır.
biraz fazla kazananlar için (ev + yazlık + araba + kira getiri ev) yatırım yapma zamanıdır.
çok fazla kazananlar için + ben bunu bilmiyorum :-)

bende aynı durumdayım.

sonra aklıma askerlik, evlilik gibi şeyler geliyor. tavsiyem 5 yıl boyunca herhangi bir masraf öngörmediğinde yada öngörsen bile ödeyebileceğin kadar parayı ayırınca yap. en azından ben öyle yaptım. 66 yaşında ev sahibi olmayı planlıyorum.

Çalışmaya 2013 yılında başladım
Birikimim 20 bin tl idi ( evet ne kazandıysam yedim)
Faizler düşükken fırsattan istifade 10 bin tl peşinat ile 90 bin kredi çekip 5 yıl vade ile 1+1 kiracılı bir ev aldım
İyi ki almışım diyorum

29 yaşındaydım herhalde. o zaman peşinat falan yoktu az bir miktarla girmek mümkündü.

30'lu yaşlarımı çeşitli travmalarla ve manyak patronlarla geçirmemin sorumlusu 2 tane ev borcu ödememdir. yine de durmadım 40 yaşıma kadar 4 tane ev aldım. heyecanlanmayın tabi 3 tanesini sattım yatırımdı kendileri.

bundan sonra da öpseler ev almam diyorum allah utandırmasın.

borç yiğidin kamçısıdır al al.

32 yaşında ev sahibi oldum. Sonrasında trajik ailevi mevzular oldu, şu an rahmetli annemden kalan evde oturuyorum. O yüzden ben de sattım diğer evi. Ben topraktan girmiştim evi alırken, ucuza aldım o sebepten. Ama evi ve tapuyu teslim alana kadar da akla karayı seçtim.

Ev sahibi olma gerekliliği memleket gerçeği maalesef. Her ay gelirin bir kısmının kiraya gitmesi çok sinir bozucu olmalı.

sahi.io

E-tech yoktur bence. Olanlar bunlar.

2 hafta da surebilir 2 ay da. Istanbulda bile yapamadilar 1.5 ayda. Surekli arayip darlamaniizi oneririm.

ben o aranacak numarayı bilmiyorum sorun orada

Proje durumuna bağlı. O bina için projelendirme yapıldıysa bir kaç ay içinde çekebilirler. Bizde bina bittikten 1.5 sene sonra yapıldı mesela. Tamamen şans. Ayrıca bizde binadaki insanların yarısından 1 fazlasının gidip dilekçe vermelerini şart koşmuşlardı.

bilemezsin. her sey mumkun.

blatta hiberna.sekmezz.

angelus, arnold, emrahday ilk aklıma gelenler. Yıldızı yeni parlayanlar var onları dahil etmedim.

Aychovsky biraktiktan sonra kimse kalmadi oyle birisi

IncredibleMau'nun cevabina ek olarak basond diyorum.

bu demişse doğrudur kadar değil ama alperz, sir gawain, kibritsuyu

fraise
john bloor
SiyamkedisiZorro
angelus
aychovsky <3
Northern Mariner
kobuzchu kiz
arnold schwarzeneger
elorelia

baldan kaymak
aychovsky
basond
kibrit suyu
kobuzchu kiz
arnold schwarzeneger
der meister
elorelia

Ugpoiuy
Angelus
Arnold
Pati
Kobhuzcu

Yazılım hatta genel olarak cs konusunda emrahday, pluton. Sporda angelus.

Üşenmez uzun uzun da yazarlar yani. Sormadığın aklına gelmeyen şeyleri bile anlatırlar. Seviyorum.

herhangi bir futbol müsabakasına 1000 tl basmak her zaman maceradır. para kazanılacak maç barca- bayerndi. kaçırmışsın.

benim de aklımı çeldin :D

oran çok iyi ben olsam bir böbreğimi de koyup öyle basarım. kendime yeni vücut alırım oradan gelecek parayla.

havadan gelen 850 tl herkesin işine yarar da havadan gidebilecek 1000 tl riskine değer mi o'na bakmak lazım. eğer değerse sıkıntı yok.

1.9 olmuş bu arada :D

o kadar kolay bir mac olmayacak, ben 2,5 üst deneyecegim :)

8 yıldır desteklediğim takımım. bavyera çok istiyor kupayı. çok motive çıkacağız.

ama finallerde favori yoktur. 17 mayıs 2000 de olmadığı gibi. #miasantripple

valla ben lyon maçında bayern'i pek beğenmedim. çok kaçırdı lyon ama yine de ben de biraz yatıracağım bayern'e. maç sonucuna değil de kupayı alıra oynıcam. o 1,5 veriyor.

Dünya kupası yarı finalinde Almanya Brezilya'nın içinden geçince o gazla ben de final maçına tek maçtan yüklü girmiştim Almanya alır diye. Ne oldu? 90 dakika 0-0 bitti. Bu maçta da 90 dakika berabere biterse şaşırmam. Favorim Bayern ama Paris'in hücum hattı da inanılmaz güçlü.

Psg arka alanda bırakilan boşluklari oyle rahat harcamaz digerleri gibi. Banko bir durum yok bu macta.

cok riskli, karsida Mbappe, Neymar, Di Maria falan var, bunlardan biri ya gununde olursa

Valla uzatma denen bi olay da var bu maçta. Ve final maçı, iki taraf da temkinli oynayabilir. Ben bu riski almazdım.

Sabahtan beri içimden beraberlik geçiyor, ben 1000 lira cesaret edemesem de 250 TL. Maç sonu 2.5 üst beraberlik oynadım 6.75 oran.. 2-2 3-3 bitecek gibi bir his var içimde

bastın mı?

basmadim deme.

basmadim maalesef ama bassaydim kalpten gidebilirdim:)
mac hicte o kadar kolay gecmedi

punto sevmem çirkin gibi ama bilemeyeceğim.

neyse bende bu jazz'dan var, ilk arızasını geçen ay yaptı buji değişti o'nda da. 10 yıldır hiç sorun çıkarmadı, pek severim kendisini.

punto konusunda bilgim yok ama jazz dunyanin en sikintisiz araclarindan biridir herhalde.

Jazz’ı alacaksanız iyi bir ekspertiz yaptırın, sağ ve sol çamurlukların rengi kapılarla alakasız. (Işıktan dolayı da olabilir)

honda sikintisiz aractir eyvallah ama punto diyorum ben. model yili ve km ye bakarak soyluyorum. fiat da kotu degil, uzmez. ayrica honda aliyorsaniz kolpaci cok, tarcanlar baktirin mutlaka. ha ben olsam 75 bin daha binecegim araci alirdim.

Direkt honda demeye gelmistim ama 3 yas model ve yari yariya km farki ile punto da olabilir mi ki... jazz’lar guzel arac ama 150 bin km de cok bence, ustune bir de siz gezeceksiniz...

Bi de jazz’in kapilari mi boyali camurlugu mu anlamadim ya. Bariz farkli ton goruyorum. Dogru mu goruyorum?:d

bu iki araç arasında punto.

jazz hem galeriden hem de gereksiz bir temizlikte o araç.

Cesaretin güzel ama bence yapma.125 cc böyle bir yol için yetersiz.yoldaki çukur,tümsek,taş durumunda tehlikeli,en önemlisi tecrübesiz ,asfaltın yüksek ısıya çıktığı havada havada gitmek tehlikeli olabilir.kısaca bence yapma.

Bence de uzun yol yapmak için önce tecrübeni artır. Beklenmedik şeylerle karşılaşma sonra :)

öyle yapma pişman olursun, yine kirala yine yol yap (250cc daha rahat edersin ama neyse) 1 saat gidiş 1 saat dönüş yap, özellikle çin/kore malı dandik motorlar güzel görünse de ciddi yorarlar bu nedenle yavaş yavaş mesafe arttırarak gir bu işe, ama dersin ki 125/250cc japon yada kaliteli bir motorum var o zaman yardır derim.

uzun yol, uzun mesafe de en önemli iki şey, biri enerji, diğeri su, bol su iç.

tabii benim dediğim bir saat yol 30 dk dinlence 1 saat geri dönüş şeklinde yok ben 2 saat yol yapıp 4 saat gezineceğim vardığım yerde diyorsan o ayrı, yine de yorgunluğu hafife alma.

yanında tecrübeli bir ikinci motor yoksa çıkılmaz.

3-4 saat yol zorlamaz. Ama trafikte uyumak sizi zora sokabilir. mutlaka konuşun kendinizle yada müzik çalsın. arada bi çay için. fotoğraf çekin. ve mutlaka aynaları iyi kullanın. sadece tek handikap 250 cc altı bir motorla çıkmayın. 125 cc şehir içi için idealdir ama uzun yolda damlasa da havuz olsa dersiniz.

Koronanın bok ettiği planlarım vardı. Gideceğim konserler, gezeceğim yerler, yapacagim şeyler vs yalan oldu hep. Onlara üzüyorum. Hevesle aldığım enstrümanıma gerektiği kadar kendimi veremiyorum. Havalar cidden çok sıcak ve çok bunaldım bu korona muhabbetinden.

burun altı maskeli tipler. maskesizlerden bile daha sinir bozucu.

İnsanlarla anlasamamaktan daraldim. Yargı dağıtma gibi bir misyonum varmış gibi herkesin bir falsosunu bulup oradan insanların iletişim kurmaya degmeyecek kadar bozulduğu anlamlarını çıkarıyorum. Herkese bu kadar öfkeli olmaktan sıkıldım, daraldım.

Ailemden, Ankara’dan ayrılıp yine kendi başıma yaşadığım ve hiç sevmediğim İstanbul’a gelmek... Buradaki evi kapatıp Ankara’ya geri göçme düşünceleri ama evin ağırlığını hissetmek, kapatamamak, bu kadar eşya ne olacak hissi...

Hayat, güzelken süper de değilken de çok boktan.

Öyle daralmadım, ruhum şey olmadı ama bazen diyorum ki basit bir günaydın mesajına hasret kaldım. Birisiyle karşılıklı olarak hoşlaşmak(?) güzel olurdu. İnsanlar çok farklı şekillerde, farklı yerlerde birbirini tanıyorlar. Güzel bir şey pasif olmamak sanırım.

Covid belirsizliği daralttı beni de

corona.

okulların açılmasıyla, tatilcilerin dönüşyle vs eylül ortasında abartı bir şeyler olmasından çok korkuyorum. işin kötüsü ne kadar dikkat etsem de farketmiyor. en son hadi gezeyim diyerek sokağa çıkmam geçen yıl kış öncesi falandı galiba..

nick i bir yerden hatirliyorum.

valla spora gidemiyoruz. motosikletler de cok pahali. covid yani ozetle. tv de de kayda deger birsey yok. bugun yorulduk cok gezdik ama halen tukenmedim.

Verimli olamama +1

Bir de bu yıl hayatım için baya büyük planlarım vardı. Yapmaya götüm yeter miydi bilmiyorum ama dünyanın haline bakınca mümkünlüğü tamamen ortadan kalktı gibi zaten.

Birkaç günlük flörtümsünün çok düşünceli davrandığını düşünmesi ama aslında öyle olmaması sebebiyle bana trip atması. Çok mütevazi davranmam yüzünden beyefendinin bazı hareketlerine izin vermem sonucu olay saçma bir yere vardı. Zaten bir ton derdim varken bir de kendimi üzdüm. Şimdi tekrardan sınavlarıma, yapacaklarıma odaklanma vakti geldi:(

Pandemi döneminde yıllık iznim -6'ya düştü.

Haftasonlari düzenli olarak "acil alınması gereken aksiyon" çıkıyor ve haftasonları pic oluyor.

Evden çalışma sürecinin sonuna gelmiş bulunmaktayım. Muhtemelen 2 hafta sonra ofise döneceğim.

Kasım celbinde askere gidiyorum, yaş 27, 20 yaşında çocuklarla 6 ay geçireceğim. Üstüne vakaların gene tavan yaptığı dönem olacak muhtemelen ve çarşı vs olmayacak.

Terhisten sonra nasıl bir döneme gireceğimizi kestiremiyorum. Askere gitmeyi kafaya koyduğumda, askerlik sonrası 1 daha İstanbul'a dönmem, İzmir'de iyi kötü 1 iş bulurum diye düşünüyordum. Mevcut ekonomik şartlarda bu her geçen gün daha da zor 1 hal alıyor.

Ufak tefek şeyler haricinde hayatta pek bir amacım kalmış değil son 1.5 senedir. Olmasını da pek istiyor gibi görünmüyorum. Rüzgar nereden eserse o tarafa gideceğim bir hayat beni bekliyor gibi hissediyorum.

Şu an en büyük sorunum maske takma zorunluluğu. İğrenç hissediyorum maskeyle, bir de gözlüklüyüm. Dünyanın bu kadar birbirine bağlı olmasından nefret ediyorum.

kasımdan beri işsizim, covid döneminde iyice kötüleşti piyasa, iş ilanları sıfıra indi.

şuan kendi şirketimi kurmaya karar vermiş durumdayım, müşteri nasıl bulucam onu düşünüyorum, düşünmekten daraldım, bu işi beceremeyeceğim korkusu var içimde.

kendimi bir oyunun içinde hissediyorum bu aralar. görevlerimi tamamladıkça daha zor ve stresli zamanlar önüme geliyor. sonra bir daha bir daha. önümüzdeki 1 ay istediğim gibi neticeler elde edersem düze çıkacakmış gibi hissediyorum. yorgun ama ümitliyim. bana dua edin veya şans dileyin. yazdım rahatladım, teşekkürler.

İşimden uzak kalmak beni boşluğa sürükledi. Yolcu gemilerinde çalışıyorum, haliyle hayat tarzımın tamı tamına zıddı bir duruma düştüm...

Erkek arkadasimla ayrildik..

Bi sebepten ekstra paraya ihtiyacim var ve maasimin cok az
olmasi ve arkasini topladiklarimin benden cok kazanmasi beni deli ediyor... hele biri var ki..

Arti mudur benim basarilarimi ortbas ederken digerlerini ortada basarilari olmasa bile parlatiyor, bu da maasa yansiyor..
Yetmezmis gibi onlarin basarisizliklarini da ortbas ediyor cunku aksi bi durumda mazallah ben one cikmis olurum

İki gün önce birisi 'Hayalin ne?' diye sordu. İki gündür aralıksız en büyük hayalimin, gerçekleştirmek istediğim şeyin ne olduğunu düşünüyorum-ama bulamıyorum. Çok değil üç yıl önce ben bu kadar hedefi nasıl hayatıma sığdırırım diye düşünüyordum. Hangi ara kendimden bu kadar vazgeçtim merak ediyorum. Aynı kişi 28 yaşımda bende böyle bir dönem geçirdim dedi. Yaş bunalımıdır inşallah benimkide.. Kendimi bulamadığım için daraldım...

yurtdışında yaşamak en büyük hayalim olmuştur her zaman. safi yabancı hayranlığından değil; farklı kültür, farklı vizyon, farklı şartlar... yaşadığım ülkenin durumundan bağımsız olarak "farklı" ve "yeni"yi deneyimlemek istiyorum.

çok yaklaşmıştım, önümüzdeki dönem erasmus yapma şansım oldu. her şey iyi giderken ve çarşamba günü vizeye başvuracakken allahsız havayolu firması biletimi iptal etti o günkü uçuş iptal olduğu için. değiştirebileceğim en erken bilet ise bir hafta sonrasına veriliyor. gittiğim yerde 14 gün karantinada olacağım da düşünülürse bu benim okula neredeyse üç hafta geç başlamam demek.

sonuna kadar deneyeceğim ama muhtemelen reddedecekler. şu yoklukta binlerce lirayı çöpe atmış olduk. hem param gitti hem hayallerim. o kadar uğraştık, geceleri stresten uyku uyuyamadık, belge peşinde koşturduk... sonuç? koca bir hiç.

covidden ve tatile gidememekten daraldım.

Özel hayatımın bu ara karmaşık olması, ayrılık. kıştan rezervasyon yaptırdığımız otel tarafından virüs etkisiyle tatilimizin iptal edilmesi, 2 kedimin kayıp olması, bütün planlarımın tepetaklak olması. Korkunç bir zaman geçiriyorum, allah beterinden korusun.

Korona salgını yüzünden iznimi düzgün geçirememekten korkuyorum. Tek derdim bu çok şükür.

Evden durmaktan. En güzel yıllarımı vasat olarak geçmesinden sıkıldım. Geçen sene çok güzeldi. Dolu dolu geçen bir seneydi.

Evdeki gereksiz gürültüden. Baksan dört kişiyiz ama hep gürültü var.

Ayrıca insanların ayak yapmasından sıkıldım. Doğru düzgün cevap vermemesinden. Rica ediyorsun doğru düzgün bir şey yok.

değişiyor kalabalık seviyesi: gün / saate göre.

ortalama 1 saat 15 dk ile 1 saat 25 dk arasında. ama bozulma, olay gibi durumlarda süre boşa çıkıyor. durduruyorlar çünkü.

cevap veriyorum yaklaşık +-3 65 dk sürer

herşey olabilir. mutlaka gidin. zaten gitmediğinizde sonuçlarını görürsünüz.

benzer bir süreçte çağırtan taraftım oradan biliyorum.

Doğrudan senle ilgili olduğunu sanmıyorum. Bir yakınınla ilgili olabilir. İsimden bulmuşlardır. Yanlışlık da olabilir bu arada.

Yıllar önce annemi de arayıp karakola çağırmışlardı. Babam pek sıcak bakmadı başta. Çünkü annemin karakola gitmesini gerektirecek ne eylemi olabilir ki diye düşündük. Sosyal medya dahi kullanmıyordu. Sonra polis "illa ekip otosu gönderip zorla mı aldıralım" falan diye atarlanınca babam yüzleşmek için gitti. olay tamamen karakolda çalışan bir komiserin ya da memurun şahsi meselesiymiş ve isim benzerliği nedeniyle böyle bir şey olmuş. adam karakolda da ters ters konuşmaya devam edine babam "şimdi biz buradan gidiyoruz. cesaretin varsa durdur." deyip çıkmıştı. sonra da bir bok olmadı zaten.

iki kişinin kavgasına savcı seni şahit yazmıştır. tanık olarak ifade vericeksindir.
muhtemelen karakola gittiğinde direkt savcıya yönlendiricekler seni.
benzer bir ifadeyle ben çağrılmıştım, böyle olmuştu.

taniksindir bir olaya.

İyi de sebebini niye bize soruyorsunuz? Memura sorsaydınız ya.

@unde telefon ile bilgi veremiyorlarmış

iphone se 2020 modeli işini görmez mi

iPhone’un başka bir modeline geçmeni öneririm. iPhone 7 Plus kullanıyorum. 5 yıl sonra ilk müdahale olarak bataryasını değiştirdim. Bir 5 yıl daha o beni bırakmasın ben onu bırakmam. İstersen iPhone güncel modeli 20 olsun.

Bilgisayarda windowsa geçip mutluluğu tadanı gördüm ama telefonda asla:/

ben geçtim memnunum iyi ki geçtim diyorum
ha geçmeden ne yapıyordum gene whatsapp mail duyuru bıkbık aynı nane işlere devam ben memnunum açıkçası

Alışırsın mihribanım. Şimdi iphone 6s i okutursun 1000-1200 e falan. Çok beter değildir heralde. Xiaomi ile ilgili bütceni bilmiyorum ama 3500 civarı xiaomi mi 10 lite 128 gb var ve 2900 civarı xiaomi mi note 9 pro 128 gb var youtube karşılaştırma videoları var bi bak istersen. Ben olsam mi 10 lite alırım ikisi arasından.

edit: redmi note 9 pro o

Ben iphonedan androide geçen gruptanim. Dediğiniz gibi bir telefonu bozulana kadar kullanırım, kolay kolay değiştirmem hatta iphoneum tuvalete düşmese muhtemelen bir süre daha kullanırdım. Android telefonumu da yeni almadım, birkaç senedir kullanıyorum ve gayet memnunum. Bizim evimizdeki her sey (televizyon, hoparlör, bilgisayar, tablet) Android olduğu için rahat ettim açıkçası. 2 saniyede bağlanıyorum. Kullanımı da iPhonea göre daha basit hana kalırsa.

Çevremde her iki türlü geçişi yapan bir çok insan var.
Objektif olarak şunu söyleyebilirim, alışkanlıklardan vazgeçmek zordur ama en nihayetinde ikisi de simgelere basarak kullanacağınız bir cihaz. Alışmak çok zor olmaz ama. Mutlaka bir süreç gerekecek. Korkmaya gerek yok.

En büyük problem Apple ekosistemi içindeyken oluyor. Ama sadece telefon Apple ise büyük sorun olmadan alışılır.
Geçiş olursa bayıldığım Google photos ile ilgili bir kaç şey söylemek isterim.

İphone 6sten samsung a71e geçtim. Şarj konusunda çok mutluyum. Genel olarak da seviyorum ama arkadaşımın iphone 11ini elime alınca kalite farkını hissediyorum maalesef.

@nahtoderfahrung yani işimi görür ama onu alacağıma aynı ya da daha yüksek donanımlı android cihazı üçte bir fiyatına almak bana bile çok daha mantıklı geliyor :)

Şu zamana kadar bırak İphone u apple ne çıkardıysa aldım, Mart ayından bu yana ürkek bir şekilde androide geçtim, allahta benim belamı vermesin :D keşke daha önce geçseymişim

mis gibi alışılır. alışılmaz diyenlere bakmayın. denemeden konuşuyor herkes.

android'den iphone'a sonra tekrar android'e geçtim. yani her iki değişimi de yaşadım.

kamera olarak android'in yolu uzun gerçekten. ama apple önceden 5k falanken ok idi ama iyice zıvanadan çıktı artık. kalite olarak ortam sosyalliği olarak iphone'un akıllarda bir yeri var ama android eskisi gibi değil. birkaç yıl sonra fark kapanmış olacak.

şu an iphone 8 plus kullanan arkadaşım var senelerce de iphone kullandı, android'e geçmek istiyor. ki çevrem pek çok örneği ile dolu.

android'te xiaomi, samsung, general mobile kullandım. fazlası da vardır hatırlamıyorum. xiaomi'nin kalitesinin farkı ayrı.

seyler.eksisozluk.com

O da hastanede çalıştığına göre o da yetişkin diline alışmıştır. daha 95lisin, ruhen max ne kadar yaşlanmış olabilirsin ki. aga bee, dewamke, keşke bundanım olsa, bu dorumu, mezuna kalmak falan de, kapatırsın hemen açığı.

Maalesef efendilik samana dondu. Elinden ne gelirse gelsin ise yaramiyor.

instagramdan yurumek falan gerekiyormus. ben hayatta yapamam. bana ters geliyor cok utanc verici ama daha gencsin. nasip, nasipten otesi yok. cevremde 30 ustunde o kadar guzel kalbi temiz kadinlar var ki bekar, emin ol yalniz degiliz. yasitlarimizda da var.

buralarin okundugunu bildigimden fazla yazmayacagim. yalnizlik hayatin bir parcasi sadece.

Yaşım 30 ne yap et kadınlara yürü ben yalnız kaldım sen kalma. Yaşın geç değil ama benden daha fazla yıl var önünde. Abaza gibi yürüme ama yürü sosyal medya vs bir yerden başla.

disclaimer: bu ulkede pınar gultekın cinayetinden sonra 34 kadın daha öldürüldü. bence imkanınız var ise türkiyede tatil yapmayın.

çanakkalede gökçeadayı tercih edin derim. çok kalabalık olmuyor.

Bi arkadaşım bunun için marmara adasına gidiyor fakat bu sene gecelik fiyatların çok arttığını söyledi

Tanıdığım kadınlardan hareketle söylüyorum: Tekirdağ, Yalova, Riva.

Buralara gidiyorlar. Sadece 1 tanesi 5 yıldızlı otelde kalarak seyahat ediyor. Zaten altı pansiyon gibi yerleri ben erkek olarak dahi güvenli bulmam. Ha yinede gözü dört açmak lazım.

Diğerlerinin evleri var. Şu ana kadar hiçbirinden şikayet duymadım.

İzmir (Kordon) ve Muğla (Fethiye, Akbük) tarafına düzenli gidenler ve Çanakkale'ye de (Assos Gökçeada). Buralara giden daha fazla siz İstanbul dediniz diye yukarıdakileri söyledim ama buralar daha güzel yani tercih ederseniz.

Bitmediğini biliyorum, bittiyse ekler diğer arkadaşlar: Corona sebepli geldiğinizde 14 gün karantina sorunu var bunu atlamayın.

istanbul'a yakın sayılmaz ama en son dikili/bademli'ye gittim. yakın (izmir'de olduğum için seçenek çok) ve yolu kolay yerlere bakıyorum. çadırım ve kamp malzemelerim zaten hep bagajda duruyor. tesis olan yerlerde kamp atıyorum. önceden giden bilen varsa diye tesisi soruşturuyorum. koronaya çok takılmıyorum, güvenlik konusunda da bir sorun yaşamadım şimdiye kadar. değerli olabilecek şeyleri bagajda bırakıyorum. ufak bir çantaya 20-30 tl para, telefon ve araba anahtarını koyup yanıma alıyorum. istanbul yakınlarında yer önerim yok ama hiç çekinme, çok da keyifli oluyor. denize de girebilirsin niye girmeyesin.

Baldan kaymak, ben zaten turkiye'de yaşıyorum normalde, şu anda ailemin yanindayim. Karantina benim bulunduğum ülke için yok şu anda dönüşte ama ben ilk 10-15 gün çıkmayacagim yine de tabii.

Freebird, marmara adasina iki sene once gittik de pek sevmedim ben ya.

Avrupa'da çok güzel yerler var, deniz olmasa da yakınlarda göl vs. kesin vardır diye düşünüyorum neden bekleyesin ki? Bir gün orada git sonra gelince bir gün de burada gidersin.

Kırklareli - İğneada.

istanbul yakını değil ama dediğiniz konsept için antalya çıralı çok uygun bence

Denizi es geçip orada gidin. Deniz tatili corona stresiyle çok zevkli geçecek bir seçenek değil bence bu sene.

Hatta nerede olduğunuzu yazın, Avrupa'da yaşayan bir ton duyurucu var, kesin iyi öneriler çıkar.

Avrupa'nın birçok yerinde manastırların otel gibi ayrı binaları var, misafir kabul ediyorlar. Doğanın en güzel yerlerinde oluyor genelde manastırlar. Yemekli de oluyorlar hatta. Tavsiye ederim, çok güzel kafa dinler, hiç kimse tarafından rahatsız edilmez ve doğanın tadını çıkartırsınız.

Sabun+Sıcak su

kiyi +1

ek olarak fazla yagi temizletin.

usb uzerinden klonlama isi zor. veri aktarim kablosuyla olabilir. isiniz uzuna benziyor.

macun işini yap. ama klonlama işi sakat. kimse garanti veremez. o teknoloji daha o kadar gelişmedi. klonlamadan sonra bazı programların çalışmasında sorun yaşayabilirsin. aynı şekilde windowsta bazen sorunlar yaratabilir.

en temizi temiz kurulum. eğer win10 kullanıyorsan anakarta tanıtılı olduğu için işletim sistemine para vermeden kurtarabilirsin. diğer programlar içinde bir şekilde yolunu bulmaya çalış.

bilgisayarda veri aktarım kablosunu bağlayabileceğim bir yer yok, sadece 1 kablo var o da eski hddye bağlı, yeni alacağım ssdyi bağlayabileceğim usb dışında başka bir bağlantı yok malesef :(

@paudi
evet win 10 kullanıyorum, işletim sistemine para vermeden nasıl kullanabilirim.. eskiden win 8 veya win 7 vardı emin değilim, sonra ücretsiz win 10 yükseltmiştim.

Aradığınız program bu:

www.ubackup.com

www.ubackup.com

Hocam dediğini tam olarak ben de yaptım bir süre önce. Ssd aldım, bir de dönüştürücü kablo aldım. Usbye takıp hddyi ssdye klonladım daha sonra takıp direk kullanmaya başladım. Kafanda oturmayan yer varsa youtubea ssd klonlama yazıp technopat’ın videosunu izleyebilirsin. Ben onların önerdiği uygulamayı kullandım herhangi bir sorun da yaşamadım

casper 10 diye bir yazılım var ben onunla yapmıştım klonlama işini. sonra hdd yi söküp yerine ssd takıp pc yi açtım, masaüstü düzenim bile aynıydı :)

www.fssdev.com

Peki kullandığınız yazılımlar,
1- Hdd c ve d sürücüsü olarak ikiye ayrılmış olsun,
2-toplam kapasite 500 GB Ama kullanılan alan 300 GB olsun
3-yeni ssd 400 GB olsun,

Bu senaryoda da işe yarar mı, sizin hdd tek parça mıydı, ssdnin kapasitesi hddden düşük müydü

Benim kullandığım tek parçaydı (C:), 500 gb HDD içinde 80 gb veri vardı. 120gb SSD ye aktardım

Sıfır bulacağınız şeyler pek hoş olmayacaktır. Direkt ikinci ele yönelip aluminyum kadrolu bir salcano bulabilirsiniz sanırım.

Ortasında amortisör olan modellerden kaçının zira basit modellerde kilitlenemeyen çok basit amortisör kullandıklarından şehir içi düz yolda sizi yormaktan başka bir işe yaramaz.

(Salcano önermemin sebebi görece ucuz görece yerli marka ve görece iyi marka olduğu için o bütçeye denk düşen)

o bütçeye üzülürsünüz. hedep +1 katılıyorum bi tabi.

1000'e çıkıp kron kovalayın derim. yada en azından alacağınız bisikletin vites sistemi shimano olsun. v fren bakının.

Güzel öneriler gelmiş. İkinci el temiz modellere yönelmen faydana olacaktır. Ortası amortisörlü modellerin yanı sıra şehirde kullanacağınız için maşası sabit modellerden bakabilirsiniz.

Kitaplar ve Sigaralar

Aspidistra.

paris ve londrada beş parasız.

Hayvan çiftliği.

Çünkü tek okuduğum kitap o. Çaresizliğim için kusura bakmayın.

Aspidistra

Hiçbiri. Orwell pis bir ajandır, kitapları operasyondur.

vergiyi ödemeden araç satışı yapamazsınız.

Vergi ödenmeden noterde satışı yapılamaz. Senin ödemen lazım.

noterde borcu var diye geri donduruluyorsunuz. alici alamiyor araci. odeyiniz.

Satıcı

Ben! :) 26'da girdim ama çok uzun sürmedi. Hatta iyi ki girmişim böylece 30'a girerken hazırlıklıydım ve çok sakin karşıladım.

inanıyorum, 27ler kulübü diye bir şey var sonucunda ama sakin ol bence 40 yaşına kadar sürüyor.

- 27 civari depresyon yaygin.
- Duze cikmak cok goreceli. O zamani dertlerimin bir kismini kafamda cozdum, simdi yenileri var.
- Gecebilir
- Bilemem
- Bilmiyorum

Benimki buhranlı değildi :) Depresyon dönemim bi tek 15-17 yaş arası oldu bi daha hayata adapte olabildiğimi düşünüyorum. Ama şunu diyebilirim ki geçmeyen bir durum yok. He bazen illletlik şekilde uzun sürüyor ama yine de son buluyor.

26 da başladı 27de dip demiyim ama bayaa aşağılara düştümm :)) 28de kuş gibi hisettim gerçekten böyle bi süreç olacağını bilmiyordum. 27 yaş içinde çok zor zamanlarımda insanlar söyledi böyle bir şey olduğunu, sanırım yaşla gelen tam dönüm noktası yerlerden biri o nedenle böyle oluyor.

26 yas krizini yasadim galiba. Hic ihtimal vermedigim halde yurtdisina tasinmama, yeni bir cevre edinmeme sebep oldu. Iyi ki de yasamisim.

Ben de 28imde yaşadım, etkileri hala sürmekte. Sanırım çoğumuz bazı şeyleri baştan aşağı sorgulamaya bu yaşlarda ancak vakit buluyor, dolayısıyla ben kimim ve şu an yapmakta olduğum şeyi neden yapıyorum gibi soruların cevaplarını bulmaya çalışıyoruz. Düşünce yapısıyla ilgili birçok şeyi revize edebilirse kişi, taze bir enerjiyle devam edebilir hayatına. Ancak bu değişimlere kendisini açma konusunda cesaretli olması gerek bence.

bu topraklarda yaşıyorsan depresyonun bitmez,geçmez de .

x571 +1

bence de gecmez ya.

Bu yaşlardayım, depresyon sonrası büyük değişimler yaşıyorum. İnsan en dibi görmeden üste çıkamıyor. Bazı depresyonlara şükretmek gerek diye düşünüyorum :)

-29um son 1 yıldır falan kendini sorgulama vs garip bi dönemdeyim. hareketlerim ve karakterim hakkında çok düşünüyorum.(yani inanıyorum)
-vala evlenicem bu sene ama ondan bile emin olamaz oldum çok bozdum bu ara. çıkamıyorum
-geçer inş.
-kendini olduğun gibi kabul ederek olabilir (?)
-ben daha kendimi bilmiyorum asdfsd

şu an yalnız olmadığımı görünce cidden sevindim, 27 ile katılıyorum.
Depresyon değil ama bir hayatı sorgulama, yaptığım işin beni tatmin etmesi/etmemesi durumları, gelecekle ilgili belirsizliklerin yarattığı mutsuzluk, genel bi enerji düşüşü...

Neden böyle bir kriz grubu oluşturup kendinizi buraya dahil etmeye çalışıyorsunuz anlamıyorum. Yok abi kriz mriz. İnternette birileri krize girdim dedi diye herkes kendini kriz hacısı olmak zorunda hissediyor. Kendin bile inanmıyorsun bir depresyonda olduğuna. Ama duymuşsun bir yerden illa sen de gireceksin.

26 yaşındayım. "artık çocuk değilsin" ile "it gibi çalışıp sığır gibi yaşamaktan başka şansın yok; ipin ucunu bırakacak kadar özgür değilsin ama çalışıp bir yerlere gelecek kadar tecrübeli/önemli de değilsin" diye düşünüyor ve kendimi iki arada bir derede, faydasız, aptal hissediyorum. bunu tümüyle yaşa yüklemek doğru olmaz tabii, kendi kararlarımın ve yaşantımın da büyük payı var içinde bulunduğum durumda. farklı yaşasaydım belki şu an böyle hissetmezdim ama yine de sanırım yaş itibariyle içinde bulunduğum bu periyot ruhumu daraltıyor biraz.

Pandemi dolayısıyla kalabalığa girmeden nefes almak isteyenler sayesinde hafta içi normaline göre kalabalıktı ben gittiğimde. Ama rahatsız edici bir kalabalık değil. Bunu söylerken hicap duyuyorum ama yine de çok iç taraflara girmeyin. Parkurdan giderseniz sorun yaşamazsınız. Zaten sürekli görevliler dolaşıyor.

Üzülerek söylüyorum ki yanlız gitmeniz riskli olabilir.

ne yazık ki güvenli değil. ben bile giderken sağıma soluma ekstra bakarak gidiyorum. yalnız gitmeniz riskli olabilir.

not: erkeğim.

Abartmayın arkadaşlar. Gayet güvenlidir, Beşiktaş’ta koşu yaparken sıkıntı yaşama olasılığınız daha fazladır.

yani bu dedikleriniz "gavura kızıp oruç bozmak" dedikleri şey oluyor sanırım. veya "kaza yapar diye otomobile binmemek".
yalnızlığınızı seviyor, onla mutlu oluyorsanız buna çeşitli kılıflar bulup kendinizi bulduğunuz genellemelere inandırmak zorunda değilsiniz. mutluluk tek başına da mümkün, birileriyle de mümkün, tıpkı mutsuzluk gibi çeşitli yolları çeşitli neden-sonuçları var bu işlerin. bir zamanlar gönül işleriniz ters gitti diye çeşitli mazeretler üretmeyin bence.

Aldatılmamanın garantisi yok fakat uyumlu olup olmadığınızı ilişkinin başında yabancıların red flag dediği göstergeler var, tabi bu göstergeler kişiden kişiye, beklentilere göre değişir, sanırım ilişkinin iyi gittiği sarhoşluk zamanlarında bunlar göz ardı edilmemeli ya da sonradan düzeltilir diye düşünülmemeli

Hocam mutlu ve güven dolu ilişkiler haber olmaz, aldatmalar olur, çünkü ilgi çekici olanlar onlar falan. İnsan beyni bu tarz ayrımları yapmakta iyi değil, yani derdiniz sadece aldatılmaksa, aldatmayan insan sayısı daha fazladır istatiksel olarak.

Neyse, haber okumak bence genel olarak mantıksız bir şey. Çünkü olumsuz şeyler görüyorsunuz, moraliniz bozuluyor, üstelik düzeltmek için elinizden gelecek bir şey de yok. O yüzden sosyal medyayı falan olabildiğince az kullanıyorum ben, size de aynısını tavsiye edebilirim. En azından kafanız daha rahat olur, daha az korkar ve belki daha sağlıklı düşünmenize faydası olur.

Bu dusuncene gore ben bir salagim. hayat neyi yasamayi secersen onun sonuclarini getiriyor onune.

yeterince iyi tanimamak da dahil.

bu olayda kadının kocası da masum durmuyor bence para durumları da var.

plutongezegendegilmi +1

Gerçek hayat haberlerdeki ve televizyondaki gibi değil. Okuduğunuz gördüğünüz her aldatma haberine karşılık birbirini aldatmayan binlerce insan var. Gördüğünüz her trafik kazası haberine karşılık her gün gideceği yere sağ salim giden binlerce insan olduğu gibi. Fakat bunların haber değeri yok.

Ha evlenmek zorunda değilsiniz, romantik ilişkiler kurmak zorunda değilsiniz. Aldatılmayı ölümle aynı şey sayarak ciddi bir drama queen hamlesi yapıyorsunuz yalnız, tebrik ederim.

Kask ve eldiven tak mutlaka. eldiivensiz binme.

otobana cikma. sehir icin de de hizlanamazsin zaten 50 lik ama aralardan gecme. yavas ufak motor farkedilmezsin.

arabalara yakin seyretme mesafe koy arana. korna bassinlar umursama. sakin git. isi olan serit degistirsin.

bi de bunu yasicaksin: "biraz hizlaniyim ya gitmiyor deme. masraf cikartir"

tekerine tas degmesin.

bisiklet gibi kullan. bisikletle çıkmam dediğin yollara motorla da çıkma. kask ve eldiven çok önemli. peugeot kisbee 50cc çok tatlı bi göz at istersen

trafiği okumak +1
ülkede motorcuya zaten dikkat edilmiyor, arabanın çıkma ihtimali olmayan yerlerden yayadan başka bir şey çıkma ihtimalini göz önünde bulundurmayan araba sürücüleri hiç temkinli olmuyorlar. bunu en kolay hız yapmayarak sağlayabiliyorsun, o yüzden akıcı olmayan trafikte sürekli tetikte olup çevre kontrolü yapman lazım. ve sırf 2 tekerin var diye o tekerlerin sığacağı her yere girebileceğini düşünme. trafiğe saygın olsun, duran trafikte tek ayakla 2-3 araba geçmek için emekleme. araba kullanıyormuş gibi düşün başlarda hatta, arabayla yapmak istemeyeceğin şeyleri motorla hemen yapmaya kalkma.

50lik çok düşük bi cc. eğer becerebildiysen ve motor ehliyetin de varsa 125 lik 150 lik falan bak. çünkü 50liği aldıktan bi hafta sonra yükseltmeyi isteyeceksin.

Yaptım. Bir yandan "Çocuktum, nereden bilebilirdim ki?" diyorum, diğer yandan bahanelere sığınmamam gerektiğini söylüyorum. Çoğu pişmanlığım keşke yapmasaydım demem ama bunun için diyorum.

Yaptım. Ne olduğunu söylemek istemiyorum ama kendime ömrüm boyunca yakıştırmayacağım bir şey yaptım evet.

Yaptim. Bir kere de degil pek cok kez. Istege bagli olmasa da yanit vermem. Cok onemli mi? Hayir.

Evet yaptım.

yaptım. basit bir şey dışarıdan bakınca ama ben hala hatırladıkça çok üzülüyorum, çok pişmanım.

bizim lab'a bir fare dadanmıştı. benim çekmecelerimde fln takılıyordu, başka insanların da çekmecelerine giriyordu ama herkesin değil. neyse, barışık yaşıyorduk aslında. bir sabah geldim ki masamın altını üstüne getirmiş. yok o kadar da değil artık, masam olmaz dedim. şu fare yapışkanlarından var ya, o zamana kadar çok karşı çıkıyordum onu kullanmaya ama kullandım :( acı çekerek ölmüş tabi :( sonra bizim çocuklar bir kutunun içinde bunun yavrularını bulmuş :(((

9-10 yaşlarındayken çok sevdiğim bi köpeği tekrar aramak zorunda kalmayayım diye iple bir yere bağlamıştım. Nası vicdan yaptıysam artık yarım saat sonra elimde kesici bir şeyle koşa koşa köpeği serbest bırakmaya gitmiştim.

Hatırladıkça içim titrer nası böyle bişey yaptım diye.

bi kızı çok sevdim. sonrasında ayrılmak ve o başkası ile sevgili iken bile onu sevmek. bu sayede de alkolik olmak. hiç yakışmadı bana.

Yaptim, maalesef yillarca.

Akran siddeti denilen olayi organize eden, atesleyenlerdendim ortaokul ve lisede.

10.000+

Günde 100 dolar

10 bin tl

6bin yeter

şu anki maaşım tatmin ediyor ya, çok şükür, fazlasında gözüm yok.
(10.000 -)

6-7 bin yeter bana.

maaş hiçbir zaman yetmez.

kölesin yine köle.

Memuriyet olduğunda 6-7 yeter. Özel sektör işinde 10+

3bin dolar aşağı yukarı her yerde -ist, avrupa ya da amerikada bir yer- beni idare eder.

10 bin tatmin eder.
15 bine çok şükür derim (ateistim).

5 yetermis donup bakinca. ama ben onu alinca hersey biraz daha artabilir. o yuzden artmasin diye dusunuyorum.

10bin yeter

70k.

20 bin

bu neler yapmak istediğine göre değişen bir durumdur aslında,eğer evin kirada değilse,çok fazla para harcamayan lüksleri olmayan bir kişiye 10 bin lira yeter diye düşünüyorum.

20.ooo tl den aşağısı kurtarmaz.

Dolarla euroyla olması şart. Avrupa’da ki meslektaşımla denk olmalıyım. 5000 euro ile en sıkı gurbetçiden fazla savunurum hükümetimizi.

Valla ben aldığım maaşın şeklini alabiliyorum. 3 alırken de ona göre yaşıyordum yetiyordu, 5 alırken de yetiyor, 15 alırsam da tam yetiririm bir şekilde. Kazanınca harcıyorsun bir şekilde. Ben sisteme uyuyorum yani en azından :D Harcamasan da yatırım miktarını artırıyorsun.

Ev derdim yok çünkü aile yanında olduğum için.

Ama kira + benzin + giderler + yatırım + eğlence için istanbul şartlarında
minumum 5'e yakınmadan geçinirim tek başıma.
7'ye rahat geçinirim.
10 da tatmin eder yeterince, fazlasında gözüm yok.

ben yaptığım işe ve beklentilere göre şu an 10bini hakediyorum.

bunu vermedikleri için de artık 10bin'lik çalışmıyorum :)

5 Bine şu anda ayı kurtarıyorum, mutlu olup bir şeyler sahip olabilme keyfine erişebileceğim ülke içinde keyifle gezip yaşayabileceğim tutar 12-13 binden aşağı olmaz, senede bir kez de yurtdışı için 4-5 bin euro verseler ne güzel olurdu :D

5 bin tl maaş ile "tek başımayım ama altını çizeyim" tam anlamıyla eğlencesi, ihtiyaçlar, gezmesi tozması, faturalar, steam, psn vs. geçinebiliyorum.. ev kira değil öyle bir şansım da var.. bakmakla yükümlü olduğum eşim, çocuklarım olsa mevcut ülke şartlarıyla 10 bin tl üstü anca kurtarır gibi..

Hayır başkan

Hayir calismiyor. Calissa NY olurduk.

garantici bir insansanız -->mantık

risk alan biriyseniz-->kalp

kendinizi tanıyın.

Bazen duygu kurtarir, bazen mantık. Celiskisine göre değişir.

Mantık!!!
Kalp seçtiğim durumlarda hep çok pişman oldum. Kafamı şeyetselerdi de mantıklı olanı seçseydim. Ama aşık olunca gözü kararttım işte .
Duygular değişir, mantık hep aynıdır.
Aynı değilse mantık değildir o duygudur.

Bir kere kalbimi dinlemiştim tünelin ucu bombok bir yere çıkmıştı. Akıldan şaşmamak gerek.

genelde mantıklı davrandım böyle durumlarda.
mantıklı davranmak çoğu kez risk almamak ve aptalca bir şey yapmamak oluyor.

hayatını yeni yeni yoluna sokmakta olan bekar bir birey olarak artık risk alıyor ve mantıksız olan davranışları da benimsiyor, hatta hayatıma renk katması için mantıklı olmadığını bildiğim halde kalbimin istediğini yaptığım oluyor.

Pati +1
Zaten biraz mantıklı, tutulacak yeri olan bir şey olsaydı bu soruyu sormazdın. Ya o ya bu olmazdı durum yani.

Karar vermek için birkaç dakikam dahi olsa düşündüğümde mantığımla hareket etmeye çalıştım.

Anlık kararlarda kalbimi dinlediğim, ben bunu nasıl yaptım diye sorduğum oldu.

duygu ve his ayni sey degil mi? bende ayni. duygu ve mantigi soruyorsun sanirim. duygu ve dusunce arasinda bir secim yapmam gerekiyor.

duygu, dusuncenin sonucunda cikan bir sey. dolayisiyla duygu dusuncenin bir parcasi, hatta sonucu. o an hissedilen duygu yerlesik eski dusuncenin urunu olabilir. ve o an kafadan gecen baska bir dusunce- nami diger mantik- baska seyler ortaya atar.

duygu ve mantik ayni sey. ikisi arasi secim yapilmasi bir seyi degistirmez.

Lifetime mantik i sectim.

Ugruna feda ettiklerimden ordu kurarsin.

Ugruna sahip ciktigim yarim bir akla sahibim, baska da birseyimiz yok be bez canta.

ortaya karışık. olduğu kadar.

Çevrenkelier belki farklıdır ama ben bunu "6,ay içinde tanışıp evlenmeye" bağlıyorum.

6 ay tabi lafın gelişi. Bir insanı tanımak için hem yıllar geçmesi gerekiyor hem de birçok durumu birlikte yaşamış olmak gerekiyor.

Ama çoğu kişi, kısa bir sevgililik döneminden sonra evleniyor. Çünkü sanıyorlar evlilikte sevgililik gibi neşeli bir oyun. Her günleri öyle geçecek sanıyorlar. Sonra da gerçekle çat çat yüzlerine vurmaya başlayınca her iki taraf da afallıyor, çirkibleşebiliyor vsvs.

ben hic gormedim acikcasi.

bir hizla evlenip mutsuz oluyorlar. bosanan cok var. 22-30 yas arasi cok.

Evli insani tanimasam bile genel ifadesinden anliyorum artik. Mutsuz, bezgin bi ifade.

çevremde mutlu olan var.
genç olan, söylediğiniz yaş aralığında bir tane.
ileri yaşlarda daha fazla çift var mutlu olan.

mutsuz olanların durumu dramatik değil, çünkü zaten beklenen bir şey bu.
perşembenin gelişi çarşambadan belli oluyor genelde.
sorun evlilikte değil, insanların yaklaşımında.

Yok. Bir tane bile yok. 30 yıllık evlisinde de aynı bıkkınlık 5 senelik evli olanda da.

30 yaş altı evet mutsuz ve paylaşım cok az
Ama 30/35 civarı evliler daha iyi ya da stabil gibi.

Hiç yok. Seks hayatları berbat.

Benim çevremde de durum kötü. Mutlu evlilikler az. Herkes hemen tanışıp evlenme derdinde. Bir yarış var da bizim haberimiz yok galiba. En çok üzüldüğüm de arada kalan çocuklar. Daha kendileri büyümemiş insanlar biran önce çocuk sahibi olma peşinde. Çok yazık.

Ben bu konuda şanslı azinliktanim galiba; arkadaşlarım, ailem içinde evliliğini güzel bir şekilde idare eden çok insan var. İç dünyalarını %100 bilemiyorum tabii, her evlilikte olduğu gibi ufak tefek sorunları oluyordur ama birbirleriyle iletişimi olan, mutlu çiftler genelde yakinimdakiler. Bunu empati yeteneğine bağlıyorum ben. Empati, sevgi ve saygı bir ilişkide ne kadar fazlaysa o ilişki o kadar güzel şekilde ilerliyor. Çocuk konusunda da mesela; hiç çocuk düşünmeyen ve korkan ben bu çiftler sayesinde yavaş yavaş daha sıcak bakmaya başladım.

Ha hiç mi boşanan yok? 2 dayım birer yıl arayla boşandı; biri 30 yıllık evliydi, diğerı 4 yıllık. Ama sırf bu ikisine bakarak tüm çevremde evlilikler çok sorunlu diyemem.

Evlilik bir mutlu olma aracı değil ki zaten ? De facto olarak evliliği neden mutlulukla bir yazarlar anlamam.

Evlilik bir insanla aynı evi paylaşmanın maddi ve manevi olarak ibraz edilmesinden öte bir şey değil.

en son evli bir arkadaşa sorduğumda %60 pişmanım demişti. %40 mutluluk da çocuk içinmiş.

Benim çevremde mutsuz olan az ama çevremdeki evli erkeklerin yarıya yakını abaza. Kalan yarısının da bir kısmı aşırı görgüsüz. Hanımlarını tanımıyorum bu adamları nasıl çekiyorlar bilmiyorum belki onlarda öyledir. Çoğunluğu evliliklerinden memnun. Gelip evlenme diye kafa utuleyene boşan o zaman diyorum ağlamaya başlıyor.

bir hızla evlenip mutsuz olanlar konusunda herkes yazmış zaten ve fakat üniversitenin ilk yıllarından itibaren beraber olup, yedi sene sonunda evlenip bir sene sonra boşanan da var. zor işler.

Ben varım.

Çünkü eşim en iyi arkadaşım, tek arkadaşım. Klişe bir tabir biliyorum ama ben zaten çok bir çevresi olmayan bir insanken, bir de başka bir şehre çalışmaya geldim. E tanıdık da kimse yok. Birbirimizden başka arkadaşımız da yok.

Bunu bozacak, huzur kaçıracak tek şey olarak çocuk yapmayı görüyoruz. O yüzden mesela çocuk yapmaya mesafeliyiz. Çünkü bahsettiğiniz gibi "evli ve mutsuz çiftler" genelde çocuklu çiftler oluyor. Çocuktan sonra bir yerde mecburi katlanmaya dönüyor olay.